Równik (16 lipca 2011)

Ekwadorczycy bardzo dobrze wykorzystali fakt, że „mają” równik i wokół pomnika środka świata stworzyli miasteczko - swoisty park rozrywki, w którym można odwiedzić planetarium, insektarium, pawilon z makietą kolonialnego Quito, a także poznać historię misji geodezyjnej, która w XVIII wieku przybyła tutaj żeby zmierzyć równik. Jest też mnóstwo restauracji, sklepów z pamiątkami i mały kościół. Bardzo wielu Ekwadorczyków spędza tu wolny czas z dziećmi, są place zabaw i specjalna kolejka wożąca po całym parku.

Oczywiście największą atrakcją jest linea equinocial czyli linia równika. Można (a nawet trzeba) stanąć na obu półkulach, przespacerować się po samym równiku, a potem wejść na samą górę pomnika centrum świata i podziwiać widoki. Pomnik to także Muzeum Etnograficzne. Pan sprawdzający bilety, zapewne dla celów statystycznych, notował kto wchodzi, a mając do wyboru „turistas extranjeros” (turyści z zagranicy) i „turistas nacionales” (turyści krajowi) zakwalifikował mnie do turistas nacionales. To miłe…

W soboty odbywają się także prezentacje tańców i zwyczajów Indian i miałam okazję zobaczyć m.in.grupę z Otavalo, w tradycyjnych strojach ludowych. Wspaniałe, kolorowe, radosne widowisko.

Tutaj wszystko jest inaczej: woda w toalecie spływa w odwrotną stronę niż w Europie, surowe jajko stoi na sztorc (i nie jest to jajo Kolumba), człowiek waży mniej niż gdzie indziej… Więcej szczegółów tutaj

I jeszcze ciekawostka: podobno wielu cudzoziemców kupuje domy w Ekwadorze w związku ze zbliżającym się w 2012 roku końcem świata. Jedna z teorii mówi bowiem, że Ziemia się rozmagnetyzuje i zamienią się miejscami bieguny, co spowoduje ogromne spustoszenie a jako, że Ekwador leży na równiku tutaj akurat nic się nie stanie.
Kto wie…